22 Οκτωβρίου 2015

Biscotti με αμύγδαλα






Το απομεσήμερο της περασμένης Πέμπτης με βρήκε να πίνω τον δεύτερο κουβά καφέ της μέρας για να καταφέρω να κρατηθώ ξύπνια ως το βράδυ που θα επέτρεπα πλέον στον εαυτό μου ν΄αποκοιμηθεί. 


Μετάνιωνα την ώρα και τη στιγμή που είχα φτιάξει από νωρίς τη ζύμη για τα μπισκότι (να τα λέμε παξιμάδια καλύτερα?), και έπρεπε πάση  θυσία να τα ψήσω.  Ήταν ανάγκη σήμερα δηλαδή, που ο  χρόνος ήταν τόσο περιορισμένος?


Το παίρνω όμως απόφαση. Ελίσσομαι "γρήγορα" σαν βαλσαμωμένο κυνηγόσκυλο και "πετάω" προσεκτικά τη ζύμη σε μια λαδόκολλα στο φούρνο, ενώ ταυτόχρονα το αυτί μου είναι στην κάθοδο των Δωριέων και το μυαλό στα κάγκελα.  Κι ενώ η μέτρηση του χρόνου ψησίματος των παξιμαδιών ταυτόχρονα με την κάθοδο των Δωριέων στην Πελοπόννησο μοιάζει με δευτεροβάθμια εξίσωση στο μυαλό μου, η κοιλιά μου γουργούριζει αφού δεν έχω προλάβει να φάω νορμάλ μεσημεριανό και με αποσυντονίζει. Νιώθω σαν ξεκούρδιστο ρολόι, σαν τον Σούπερ Γκούφι χωρίς τα φυστίκια του, σαν BMW που έμεινε από βενζίνη. 


"Ντριιιιιινννν" η αφύπνιση στο κινητό. Πετάγομαι, την ώρα που οι Δωριείς περνούσαν στη Μικρά Ασία. Βγάζω τη μισοψημένη ζύμη από το φούρνο και την κόβω σε  παξιμάδια. Τα πλαγιάζω και τα ξαναβάζω μέσα να ψηθούν για δεύτερη φορά. Η στάθμη του καφέ κατεβαίνει επικίνδυνα και η κοιλιά μου διαμαρτύρεται εντονότατα πλέον. Πίνοντάς τον καφέ ξεροσφύρι και με τη μύτη μου να έχει σπάσει απ΄το πικραμύγδαλο που αναδύεται μέσ΄απ΄το φούρνο έχω ρετάρει. Οι υπερδυνάμεις μου με εγκαταλείπουν!


"Ντρίιιιιιννννν" ξανά! Επιτέλους!! Τα παξιμάδια είναι έτοιμα! Βγάζω τη λαμαρίνα, -κρατώντας την με δυο πετσέτες- από το φούρνο, και την τοποθετώ πάνω στον πάγκο. Ο καφές στέκεται εκεί δίπλα. Απηυδισμένη τον είχα παρατήσει λίγο πριν. Τώρα όμως είναι αναγκαίος. 

Παραμερίζω τα παξιμάδια στη λαμαρίνα και τον βάζω ανάμεσά τους. Παίρνω ένα, -καυτό ακόμα-  και το βουτάω μέσα. Τρώω λαίμαργα. Μμμμμμ... λιώνει στο στόμα.  Είναι τόσο φρέσκο που ρουφάει ακαριαία τον καφέ μέσα στους πόρους  του και μουλιάζει όμορφα. Ένα μόνο δευτερόλεπτο βούτηγμα και κατευθείαν στο στόμα, μη σπάσει στη διαδρομή.  




Κάπου στο τρίτο παξιμάδι, ενώ το στομάχι έχει αρχίσει να έρχεται στα ίσια του, μπορώ και καλμάρω την πείνα μου.  Ήταν όντως τόσο νόστιμα όσο μου τα περιέγραψε η Crispy! Παίρνω τη φωτογραφική που πάντα βρίσκεται κάπου εκεί γύρω και την περνάω απ΄το λαιμό μου. Τραβάω δυο-τρεις φωτογραφίες ενώ η κίνηση «παξιμάδι-βούτυγμα-δάγκωμα» γίνεται πλέον αυτοματοποιημένα -υπνοτισμένα θα έλεγα- και με ρυθμό ευλαβικό.


Η φωτογράφιση των παξιμαδιών έγινε σε πραγματικό χρόνο, πραγματικές συνθήκες και οι φωτογραφίες που βλέπετε είναι ακριβώς αυτές, χωρίς food styling και τα σχετικά. Η ζύμη είναι μια από τις ωραιότερες ζύμες που έχω δουλέψει. Σχηματίζεται αμέσως, δεν κολλάει στα χέρια και είναι μαλακή σαν πλαστελίνη Play Doh (αν έχετε υπόψη σας). Είναι μια πραγματικά εύκολη ζύμη χωρίς κανένα περιθώριο αποτυχίας τολμώ να πω!  


  


BISCOTTI ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΑ


Υλικά για 15-18 biscotti:


     1)      180 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις

     2)      80 γραμμάρια ελαιόλαδο

     3)      60 γραμμάρια ζάχαρη

     4)      1 αυγό

     5)      1 κουταλάκι γλυκού baking powder

     6)      1 κουταλάκι γλυκού εκχύλισμα αμυγδάλου

     7)      1 τσιμπιά αλάτι

     8)      50 γραμμάρια αμύγδαλα με τη φλούδα τους ωμά, ψιλοκομμένα στο μούλτι




Μέθοδος: 


Σε ένα μπολ βάζουμε το αλεύρι, το μπέικιν και το αλάτι. Ανακατεύουμε και το αφήνουμε στην άκρη. 


Σ΄ένα άλλο μπολ βάζουμε τη ζάχαρη και το λάδι. Τα χτυπάμε με τον αυγοδάρτη πολύ καλά και προσθέτουμε το αυγό και το εκχύλισμα. Συνεχίζουμε το χτύπημα για να ομογενοποιηθούν τα υλικά. 

Προσθέτουμε το περιεχόμενο του μπολ με το αλεύρι σταδιακά, ανακατεύοντας τώρα πια με το χέρι.  Θα δούμε ότι έχουμε μια πολύ εύπλαστη ζύμη σχεδόν σαν πλαστελίνη! Προσθέτουμε τώρα τα αμύγδαλα που τα έχουμε ψιλοκόψει στο μούλτι και με τα χέρια μας, ζυμώνοντας τα ενσωματώνουμε στη ζύμη. Αν η ζύμη κολλάει προσθέτουμε ελάχιστο ακόμα αλεύρι. 


Τοποθετούμε  στον πάγκο της κουζίνας μια μεμβράνη. Εκεί επάνω βάζουμε τη ζύμη και την πλάθουμε σε ορθογώνιο παραλληλόγραμμο ύψους 1εκ. Την τυλίγουμε και την τοποθετούμε προσεκτικά στο ψυγείο για περίπου δύο ώρες μέχρι να σφίξει καλά.  Μπορούμε να την αφήσουμε και περισσότερο στο ψυγείο αν θέλουμε. 




Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180 βαθμούς. 


Παίρνουμε τη ζύμη από το ψυγείο και την τοποθετούμε σε ένα ταψί στρωμένο με λαδόκολλα. Την χαράσσουμε κάθετα με ένα μεγάλο μαχαίρι σε μπαστουνάκια πάχους 1εκ. Προσοχή εδώ! Δεν την κόβουμε μέχρι κάτω, αλλά την χαράσσουμε μέχρι τη μέση.  




Θα βγουν περίπου 15-18 μπισκότι. 


Βάζουμε στο φούρνο το ταψί με την χαραγμένη ζύμη και ψήνουμε στους 180 βαθμούς στον αέρα για 20 λεπτά.  




Κατόπιν βγάζουμε από το φούρνο τη ζύμη και χαμηλώνουμε ταυτόχρονα τη θερμοκρασία στους 150 βαθμούς. 




Με ένα μεγάλο μαχαίρι κόβουμε ως κάτω αυτή τη φορά τη ζύμη εκεί όπου είναι οι εγκοπές. Το κάνουμε με προσοχή να μην θρυμματιστεί. 




Πλαγιάζουμε τα κομμένα μπισκότι με την τομή τους να κοιτάζει προς τα πάνω και τοποθετούμε πάλι το ταψί στο φούρνο. 




Τα ψήνουμε αυτή τη φορά 10 λεπτά στους 150 βαθμούς από τη μια πλευρά. 


Κατόπιν τα γυρνάμε από την άλλη πλευρά και τα ψήνουμε άλλα 10 λεπτά περίπου. 


Τα μπισκότι είναι έτοιμα. Για να το διαπιστώσουμε αυτό σπάμε ένα στη μέση να δούμε αν είναι κριτσανιστό και στο κέντρο του. Τα αφήνουμε να κρυώσουν τελείως  πριν τα βάλουμε σε κουτί μπισκότων για να τα διατηρήσουμε. 
 

Καλή επιτυχία!!! 

Tip: 

Τα αμύγδαλα πρέπει να τα έχουμε ψιλοκόψει τόσο όσο... Αν τα χονδροκόψουμε πολύ, τα παξιμάδια την ώρα που τα τεμαχίζουμε το μεγάλο μπαστούνι της ζύμης θα σπάνε. Έτσι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Το αμύγδαλο πρέπει να είναι ψιλοκομμένο μεν αλλά όχι σκονη δε. Πρέπει να είναι τόσο ψικοκομμένο ώστε να το καταλαβαίνουμε καλά στο δόντι αλλά από την άλλη να μην σταθεί εμπόδιο στο να κοπούν όμορφα τα παξιμάδια. 





29 σχόλια:

  1. Σήμερα ξεπέρασες τον εαυτό σου.
    Και πιστεύω ότι η αυτοβελτίωση που άθελα σου επιβάλεις,αποδίδει ...
    Ίσως ,χωρίς να θέλω να φανώ υπερβολική,αλλά ούτε και μεροληπτική,σήμερα να άγγιξες την τελειότητα.
    Και θα αναφερθώ στο χειμαρώδες κείμενο σου,το τόσο περιγραφικό της σωματικής και ψυχικής σου κατάστασης,που προσωπικά με άγχωσε!
    Όμως αυτη είναι η επιτυχία!Να μπαίνεις στον ρόλο που διαβάζεις,να συνυπάρχεις,να συμβαδίζεις,να συμπάσχεις!
    Όσο για την πρόταση.....
    Ναι,είναι καταπληκτική και ακόμα καταπληκτικότερη δοσμένη και φωτογραφημένη.
    Καλοψημένα αμυγδαλένια παξιμαδάκια,στο όριο που εγώ τουλάχιστον προτιμώ!!!
    Σχεδόν να ουρλιάζουν ότι παρά ψήθηκαν .....
    Να ασφυκτιούν τα αμύγδαλα ότι δεν θα προλάβουν να εκτονώσουν τα βαθιά αρώματα τους!
    Να βγαίνουν απο τον φούρνο και να αναστενάζουν οι υδρατμοί απο ανακούφιση!
    Να επιδιώκουν να κάνουν στρατηγικά σχέδια,πάντα εντός του φούρνου,για τον αποδεκατισμό κάποιων Δωριέων που τόλμησαν να αποπροσανατολίσουν την μαγείρισσα.....
    Να είχαν στόμα να μιλήσουν.......
    Να είχαν την δύναμη να εκτοξεύσουν τα μικροσκοπικά μυτερά αμύγδαλα ως οβίδες απόγνωσης και προειδοποίησης για την αθέλητη κούραση και έγκαιρη αφύπνιση μιας ταλαιπωρημένης ,παρ´όλα αυτά πρόθυμης,ψυχής!
    Η άτακτη παράταξη τους στο λαδόχαρτο σήμανε συναγερμό....
    Με τον καφέ -στρατηγό να διαφεντεύει το τάγμα παρέλασης,αφού τα επιθετικά σχέδια πήραν αναβολή,η πομπή άφησε επιτέλους τα συγκρατημένα αρώματα να καταλάβουν τον χώρο.
    Επιτέλους, το πρώτο βήμα κατάληψης είχε επιτευχθεί !
    Η παράδοση είναι άνευ όρων.
    Σώμα ,πνεύμα και ψυχή αφήνονται,εγκαταλείπονται,έρπουν στην υπεροχή ενός μιλιταριστικού σχεδίου,που όμοιο του δεν υπήρξε.
    Αλυσοδεμένα πνεύματα και σώματα υποκύπτουν πλέον και υποκλίνονται.
    Ο στρατός έπεσε.
    Ζήτω η βασιλεία των τραγανών παξιμαδιών!
    Πολλά πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχαχχαχαχααα
      Πόσο τρελαίνομαι όταν βλέπεις μέσα στις φωτογραφίες μια ιστορία δε λέγεται!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

      Βροχερή καλημέρα από εδώ, που ξέρω πόσο σου αρέσει.
      Άραγε υπάρχει μέρος στην ελλάδα σήμερα που να μην βρέχει???

      Φιλιά πολλά Φωτεινή μου!!!!!!!!!!

      Διαγραφή
  2. Λατρεύω τα biscotti, γιατί ειναι τραγανά και ξερά και συνήθως κρύβουν μέσα τους άλλους τραγανούς θησαυρούς. Η δική μου εμπειρία με αυτά δνε ήταν τόσο εύκολη, δεν είχα τόσο ευκολόπλαστη ζύμη (ή εγώ δεν έκανα κάτι σωστά) και με προκαλέι τώρα, ξερεις....Μου αρέσουν που οι φωτογραφίες σου δεν εχουν food styling και είναι απλές καθημερινές, όπως είναι στην πραγματική ζωή τα πράματα.. Με ψίχουλα τριγύρω, ξέστρωτα κρεββάτια και ίσως μια κούπα που έχει ραγίσει αλλά την αγαπάμε και δεν την πετάμε (με πιασε οίστρος)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχχχ, δεν θα το κρύψω ότι σε σκέφτηκα πολλές φορές όσο έτρωγα τα παξιμάδια. Πιο τραγανά δεν γίνεται να γίνουν. Μετά απλά θα είναι κάρβουνο.. χαχαχαχα
      Νομίζω ότι θα τα λάτρευες. Τραγανά τα ίδια, τραγανό και το αμύγδαλο, δεν παίζει πιο υπέροχος συνδυασμός.
      Οσο για τη ζύμη.... ειλικρινά σχηματίζεται μόνη της. Είναι μαγικό το πόσο εύκολη είναι. Και μπορείς φυσικά να την εμπλουτίσεις με υλικά που σου αρέσουν αντικαταστώντας το αμύγδαλο. Πχ κράνμπερις, φυστίκια, ακόμα και επικάλυψη σοκολάτας.
      Δοκίμασέ τα όταν εχεις ευκαιρία. Είναι μικρή δόση και βολεύει πολύ!!!

      * Την αλλη φορά θα τα φωτογραφίσω πάνω στο ξέστρωτο κρεβάτι μου για να έχει και ίντριγκα το θέμα!!! χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχααααα

      Διαγραφή
    2. χαχααχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαααχαχαχα

      Διαγραφή
  3. Τρελαίνομαι για biscotti!!Και αυτά τα βλέπω μακρουλά και μπαμπάτσικα με τα αμυγδαλάκια τους και τα ονειρεύομαι για βουτιά στον καφέ...
    Καλημέρα, φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, σου αρέσουν κι εσένα τόσο πολύ Αγγελική?? Δεν έχω καλύτερο για τον καφέ μου. Τρελαίνομαι να μαλακώνει το κριτσανιστό παξιμάδι και να ρουφάει τον καφέ μέσα του!! Αχχχχ!! Από τα λίγα πράγματα για τα οποία μου αρέσει ο χειμώνας!

      Καλό απόγευμα!!

      Διαγραφή
  4. Καλά, τώρα το πρόσεξα... γράφεις συνταγές στο χέρι??? ή είναι αρτιστίκ λεπτομέρεια???
    (εντυπωσιαστηκα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. !!!!! (ποσο τεμπελα εχω γινει)

      Διαγραφή
    2. Δουλεύω ακόμα χειροκίνητα Τάνια... άσε....
      Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό αυτό.. Οπως το δεις μάλλον.

      Γράφω με ορνιθοσκαλίσματα τις συνταγές στο χέρι - συνήθως με μολύβι -.
      Θέλω να διαβάζω την εφημερίδα στο χαρτί και όχι στο ίντερνετ.
      Θέλω να μυρίζω τα βιβλία όταν τα αγοράζω......
      .....Χριστέ μου, να συνεχίσω ή θα με μπαγλαρώσουν????? χαχαχαχαχαχαχα

      Το σκέφτηκα αρκετά αν θα βάλω την τελευταία φωτογραφία μιας και αν την πετύχει κανένας γραφολόγος δεν ξέρω τι πόρισμα θα βγάλει και πολύ το φοβάμαι μην εκτεθώ ανεπανόρθωτα!! χαχαχαχαχαχαχαχα

      Σε κάλυψα???????????????

      Διαγραφή
    3. ειμαι 5 λεπτά και κοιτάζω ένα post-it προσπαθώντας να καταλάβω τι εχω γράψει, για κάτι που πρέπει να κανω στη δουλειά (σημείωση που κράτησα ουτε μιση ωρα πριν).. Καταλαβαίνεις κατάσταση γραφικού χαρακτήρα (ειμαι παιδί γιατρών, λες να φταίει αυτό?) και μυαλού.... για τη λιστα σουπερμαρκετ πατνως εχω κατεβασει application γιατι δεν υπαρχει σωτηρια...

      Διαγραφή
    4. Χαχαχαχαχαχαχαχαχα
      Δν υπαρχεις με τοποτα λεμε!!!!! Φυσικα και ευθυνεται το γονιδιο απο τους γονεις σου. Μην τα ριχνεις ολα πανω σου.. Χαχαχαχα

      Γεια σου ρε Τανια με τα aplication αου!!!!!!!!

      Διαγραφή
  5. Αγαπώ να τα βουτώ σε καφέ!

    http://beautyfollower.blogspot.gr/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Tα αγαπώ αυτά τα μπισκότι με το αμύγδαλο!! Αχ μη μου λες για την εποχή της σχολικής ηλικίας και του μπλογκιγκ!! Παράνοια!! Πολλά φιλιά! Φανταστικές φωτό ειδικά την τελευταία την ερωτεύτηκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πράνοια δε λες τίποτα!!!!!
      Επιστροφή στα θρανία λέμε!!!!!!!!!!!!!!!!!! Τράτζικ!

      Διαγραφή
  7. Βλέπω ότι εκτός από την αγάπη για τα αμύγδαλα μοιραζόμαστε και τη συνήθεια να αντιγράφουμε τη συνταγή παρά να την εκτυπώνουμε!

    Πραγματικά οι φωτογραφίες σου είναι υπέροχες και κολακεύουν πάρα πολύ τα biscotti. Άσε που με ξέπληξες πόσο όμοια είναι στο μέγεθος. Όποτε τα φτιάχνω όλα- μα όλα!- είναι ανόμοια!!!

    Τα είπαμε από inbox αλλά και πάλι να σε ευχαριστήσω πολύ δημοσίως!

    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωωω, τελικά έχουμε κι άλλα κοινά!!! :) :) ;) ;)
      Μου αρέσει να αντιγράφω, σε χαρτάκια, με συντομογραφίες και μουτζούρες. Τη νιώθω έτσι τη συνταγή!!! χαχαχαχα Σίγουρα ήξερα ότι υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εμένα. Έλα να φανερωνόμαστε σιγά σιγά... χαχαχα

      Όσο για το μέγεθος, μάλλον είναι το χέρι. Όταν ήμουν μικρή λοιπόν, πήγαινα με τη μαμά μου κάθε Πάσχα στη φίλη της τη Φούλη και πλάθαμε τόνους κουλουράκια. Ήταν 4-5 γυναίκες της γειτονιάς -φίλες- και εγώ το μοναδικό παιδί. Λοιπόν όλες τους είχαν εκπλαγεί με το πόσο ομοιόμορφα τα έφτιαχνα, λες και έβγαιναν από μηχανή. Μιλάμε για ηλικία δημοτικού, άντε το πολύ γυμνάσιο... χαχαχαχα Πήγα και στη μαμά μου μερικά μπισκότι από αυτά την περασμένη βδομάδα που τα έφτιαξα και πάλι το ίδιο μου είπε. χαχαχαχαχα Ακόμα να το συνηθίσει η γυναίκα!! χαχαχαχα Πάντως όσοι τα δοκίμασαν τους άρεσαν παααααααρα πολύ!!!!!! Είναι όλο αμύγδαλο και εξαιρετικά νόστιμα!!!!!!!

      Ευχαριστώ πολύ για την όμορφη συνταγή!!!! Χάρηκα που τα έφτιαξα γιατί ήταν η αφορμή να ανακαλύψω την ωραιότερη ζύμη για μπισκότι που έχω ποτέ φτιάξει!!!!

      Καλό σου απόγευμα Crispy!!!

      Διαγραφή
  8. Τα κοιτάω και τα ξανακοιτάω από το πρωί...στο τσακ είμαι να τα φτιάξω!!!
    Τα κοντινά πλάνα είναι απίθανα!! Νομίζω οτι τα γεύομαι, οτι τα μυρίζω!!!!
    Η τελευταία φωτό πολύ μου αρέσει!!!!
    Μπράβο και στις δυο σας!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν είσαι στο τσακ, θέλω να πιστεύω ότι τα έχεις ήδη φτιάξει!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

      Σε ευχαριστούμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

      Διαγραφή
    2. Άργησε η Πεπη, δώσε μια χρωματιστή κάρτα (δεν ξερω χρώμα, αυτες της τιμωρίας)

      Διαγραφή
  9. Τι ωραία που μας περιγράφεις την ιστορία Χρυσαυγή. Φαίνονται τέλεια, και ας μην έχουν food styling ... καμιά φορά είναι καλύτερα έτσι ;) Και εγώ μόλις τελείωσα βιαστικά και μες τον πανικό μια φωτογράφιση, και έλεγα ακριβώς το ίδιο "γιατί το έβαλα σήμερα ;;;"
    Anyway ..., πολλά μπράβο για το όμορφο σου post και πολλά μπράβο και στo ascrispasitgets για την αρχική συνταγή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Βρήκες το αδύναμο σημείο μου Χρυσαυγή μου
    Λατρεύω τα μπισκότι με ότι ξηρό καρπό έχει μέσα.

    Τα έκανες απίθανα και φαίνονται ωραία ψημένα. Φαντάζομαι άρωμα από το πικραμύγδαλο...
    Η Crispy κάνει ωραία πράγματα και το μπλογκ της αγαπημένο.

    Οι φωτογραφίες σε πραγματικό χρόνο & πραγματικές συνθήκες είναι τέλειες... δεν υπολείπονται σε τίποτα ;)
    Ο γραφικος χαρακτήρας σου ισορροπημένος και ταίριαξε με τα νόστιμα μπισκότι ;)

    Φιλιά πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τι ωραία που γράφεις!!! Πολύ ωραία τα μπισκότι σου, μου αρέσουν πολύ όλα και τα συγκεκριμένα θα πρέπει να είναι υπέροχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μπισκοτάκια ακούω,αμυγδαλάκι βλέπω ,πάλι στην κουζίνα θα με βάλεις ,Χρυσαυγή, μιας και είναι τα αγαπημένα του Φωτάρα αυτού του είδους τα παξιμαδάκια.Τέλειες φωτογραφίες (αφού εγώ με την φωτογράφιση ''δεν το έχω'') ακόμη και με το ένα χέρι και μασουλώντας τα θεϊκά αριστουργήματά σου.
    Αλήθεια ,οι Δωριείς είναι τα βλαστάρια σου;Φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αυτά τα μπισκότι είναι τα αγαπημένα μου!!! Τέλεια, πεντανόστιμα, τραγανά και με τέτοιες φωτογραφίες Χρυσαυγή μου πώς να αντισταθώ!!!
    Φοβερή η ιστορία κι όσο για το στυλ... εγώ πάντα τρέχοντας και με άγχος φωτογραφίζω... τόσο που λέω να μειώσω τις εβδομαδιαίες αναρτήσεις!!!
    Την καλημέρα μου και καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μπορώ αντι για αλεύρι για όλες τις χρήσεις και μπαίηκιν να χρησιμοποιήσω φαρινάπ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή

πήγαινε στην κορυφή! 01 09 10